بیوگرافی کوتاهی از "ولادیمیر فئودورویچ مینورسکی" شرقشناس مشهور روس (استاد دانشگاه کمبریج)

مینورسکی
ولادیمیر فئودورویچ

تورنتو - د. خانگلدی اونق: بیوگرافی کوتاهی از "ولادیمیر فئودورویچ مینورسکی" شرقشناس مشهور روس (استاد دانشگاه های سوربن پاریس و کمبریج لندن).

شرقشناس مشهور روس در دانشگاه کمبریج بریتانیا، "ولادیمیر فئودورویچ مینورسکی (Владимир Фёдорович Минорский)" در (۲۴ ژانویه / ۵ فوریه، سال ۱۸۷۷، در استان کورچیوا - شهر تیورسکوی در بالا دست رودخانه ولگا، شهری که در حال حاضر در زیر آب "سد ایوانکوا"1 فرو رفته است، در منطقه کاناکووسکی یکی از نواحی روسیّه؛ استان تاور2 در شمال غرب مسکو متولد شد. در ۲۵ ماه مه سال ۱۹۶۶، در کمبریج انگلستان وفات و خاکستر وی به مسکو ارسال و در "گنج ناوادیویچ" (Новодевичьем) به خاک سپرده شد.).3

او در سال 1896 وارد دانشگاه مسکو و در دانشکده حقوق به تحصیل پرداخت و در سال 1900 فارغ التّحصیل شد. پس از آن دوباره وارد انستیتوی زبان های شرقی لازارفسکی شد. در آن مؤسسه 3 سال مطالعات خود را صرف آماده شدن برای فعالیّتهای دیپلماتیک کرد. پس از فارغ التّحصیلی از آن، در سال ۱۹۰۳ /در منبعی دیگر 1902/، وارد وزارت امور خارجه روسیه شد و اولین مأموریّت خود را در همان سال از جانب روسیّه با مسئولیّت کار دیپلماتیک دریافت و به ایران سفر نمود که در آن ایّام او مطالعات خود را جهت جمع آوری مواد مطالعاتی در باره اهل حق نموده بود. حضور وی در ایران در سال های 1904-1908، برای اولین بار در تبریز سرکنسولگری و سپس سفارت تهران و در سال های 1908-1912 در سن پترزبورگ و تاشکند بوده است. همچنین در ترکیه با سمت های دبیر اولی و کارداری تا سال ۱۹۱۷ مشغول به کار بوده است. او دیپلمات و پژوهشگری دانشمند، خاورشناسی ممتاز در تاریخ، جغرافیا، ادبیّات و زبان که در تحقیقات کوردلوژی نیز مطالعات عمیقی داشت، شناخته شده بود. وی به عنوان یکی از اوّلین کوردشناسان زمان خود محسوب می شد.

در سال 1911، در یک کمسیون مشترک از جانب چهار قدرت (انگلیسی، روسی، ترکی و ایرانی)، او در محدوده های مرزی مشترک ایران و تورکیّه به انجام یک ماموریت مبادرت نمود که در طی آن مجموع مطالعات خود را در مورد اهل حق بصورت رساله ای چاپ و منتشر نمود. با ارائه این رساله برای او از جانب اتنوگرافی انجمن سلطنتی علوم طبیعی در مسکو مدال طلا اهدا شد.

یکی از مهم ترین نسخه های خطی کُردی او که در این مدت به دست آمده "فرقان الاخبار"4 ، توسط حاج نعمت الله، که او بعدها در این مورد در "مطالعات بر روی اهل حق، I."، نمایشنامه انتقادی در موضوع "مرور تاریخ ادیان" نوشت، کتاب قطور XCVII، شماره 1، ژانویه سال 1928، صص 90-105. از جمله تحقیقات ارزشمند او در ایران در سال 1915 نیز جمع آوری شده، با عنوان "موادی برای مطالعات شرقشناسی /Материалы по изучению Востока/، به وزارت سلطنتی امور خارجه روسیه در سن پترزبورگ ارائه شده بود، منتشر گردیده است.

او از سال 1915 تا سال 1917، به عنوان کاردار سفارت روسیه در تهران مشغول خدمت بوده است. هنگامی که در سال 1917، در روسیه انقلاب بلشویکی رخ داد، پس از آن ولادیمیر مینورسکی به کشورش بازنگشت. چون بازگشت او به روسیه با مشکل مواجه شده بود، لذا تصمیم گرفت در سال 1919 به فرانسه برود. ابتدا مدتی در تورکیّه و سپس از آنجا به پاریس رفت. وی در فرانسه ابتدا در سفارت روسیه کار می کند. پس از مدتی کوتاه آنجا را ترک و بعنوان استاد دانشگاه در رشته های تاریخ و زبانشناسی دانشگاه سوربن فرانسه (در سال های ۱۹۳۳- ۱۹۲۳) مشغول و یک دوره هم در "ادبیات فارسی"، زبان ترکی و تاریخ کشورهای اسلامی در دانشکده زبان های شرقی تدریس می کرده است. تخصص او در امور سودمند مطالعات خاورمیانه و قفقاز است که در طول اقامت خود در "ورسای و تریانون"5 که بنام شهرک صلح معروف هستند، از آن بهره مند بود.

در سال 1923 او شروع به مطالعات ادبیات فارسی در مدرسه ملی زبان های شرقی می کند، تا جایی که او پس از اتمام آن به تدریس تاریخ اسلامی ترکیه روی می آورد. در سال 1930 به عنوان دبیر شناخته شده شرقشناسی در سال 1931، به نمایشگاه بین المللی هنر فارسی در خانه فرهنگ برلینگتون، در لندن ثبت نام می کند. مینورسکی در سال ۱۹۳۲، به انگلستان نقل مکان کرد. وی در آنجا به تدریس زبان و ادبیات فارسی در مرکز پژوهش های شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن سپس در کمبریج مشغول به کار شد. در سال 1933 مدرس دانشگاه در زبان فارسی در "مرکز شرقشناسی و آفریقا شناسی" دانشگاه کمبریج لندن بود. همچنین در همان سال، او پژوهشگر برجسته در ادبیات فارسی و تاریخ در دانشگاه لندن شد. در سال 1937 مدرس و استاد ادبیات و زبان فارسی شد. وی در سال 1944 بازنشسته شد.

علاوه بر این در طول جنگ جهانی دوم، از جانب مرکز مطالعات شرقشناسی و آفریقا از دانشگاه کمبریج به کالج مسیح انتقال یافت و در آنجا مینورسکی بعد از یک سال (1948-1949) در دانشگاه فواد، قاهره بازنشسته اعلام گردید.

در سال 1934 مینورسکی یکی از شرکت کنندگان برجسته در جشن هزاره فردوسی در تهران بود.

مینورسکی افتخارات متعددی در طول عمر خود دریافت نمود. وی در کنگره خاورشناسان در لندن (۱۹۲۳)، رم (۱۹۳۵)، بروکسل (۱۹۳۸) شرکت کردند. در سال ۱۹۴۸، عنوان "درجه افتخاری کاوسا [6] /CAUSA/" از جانب دانشگاه بروکسل به وی اهداء گردید. وی در سال ۱۹۶۰ از جانب آکادمی علوم شوروی برای شرکت در بیست و سوَمین (XXIII) کنگره بین المللی "شرق شناسان" به مسکو دعوت و شرکت نمودند و در سال ۱۹۶۳ به عنوان عضو وابسته فرهنگستان دستنوشته های (کتیبه های) خارجی و ادبیّات فرانسه انتخاب شد. همچنین عضو افتخاری انجمن آسیایی (پاریس) در آکادمی بریتانیا را نیز نصیب خود کرد. مقالات و نظریات وی در روزنامه ها و مجلات کثیرالانتشار «آمریکا»، «اروپا»، بویژه درمجلّه های «تایمز»، «آسیاتیک» و «نمایشنامه های انتقادی بین المللی در موضوعات سوسیالوژی»، ... و دیگر رسانه ها منتشر می شده است. ...

آثار منتخب مربوط به مینورسکی:

مینورسکی با داشتن بیش از 200 کتاب و مقاله منتشر شده در نشریّات معروف و کثیرالانتشار دنیا، محقق پرکاری بوده است. مهمترین آنها در موارد:

• "اهل حقّ"، در دائره المعارف اسلام.

• نمایشنامه هایی در نقد و بررسی جهان اسلام، جلد XL، سال ۱۹۲۰، صص. ۲۰-۹۷، جلد XLIV-XLV، سال ۱۹۲۱، صص ۳۰۲-۲۰۵، 
• نکاتی در مورد فرقه اهل حق، به صورت کتاب، پاریس، 1920-1922، ص. 182.

• "گوران"، بولتن مرکز مطالعات شرقشناسی و آفریقایی، جلد، XI، سال 1943-1946، صص. 75-103 ،

• مطالعات در تاریخ قفقاز، انتشارات دانشگاه کمبریج، سال: 1957 ،

• ایران در قرون وسطی و همسایگانش، لندن، سال: 1982، چاپ مقالات مجلات زبان انگلیسی و فرانسه به زبان های عربی، گورانی-کردی، فارسی و ترکی منتشر شده در سال 1931-1967، جهت نمایش و مطالعه در معابر و پاساژها ،

• تاریخ شیروان و دربند در قرن 10-11TH، کمبریج، 1958. ... • جهانشاه قاراقویونلی و اشعار او – (توٚرکمنجه 9)،" 7
=================
منابع و توضیحات:

1. Иванкова - деревня Ленинского сельского поселения Кудымкарского района Пермского края. На данный время там есть плотина вода построена.

[روستای لتنینسکی منطقه ای از ادغام روستاهای کودیمکار، سرزمین پرم. در حال حاضر در آنجا یک سد آب ساخته شده است.]

2. جائی که در حال حاضر اتومبیل های معروف روسی بنام "تاوری" در آنجا تولید می شود.

3. در یک مأخذ دیگر؛ "در ۱۷ فوریه [O.S. فوریه 5] سال ۱۸۷۷، متولد و در ۲۵ مارس، سال 1966 فوت کرده است." – درج شده است.

4. Minorsky, Dr. Vladimir. "Notes sur la secte des Ahl-I Haqq", (Deuxieme partie), in Revue du Monde Musulman, Volumes XLIV-XLV, 1921, 205-302.

5. Versaille and Trianon .

 6. "کـ.آ. و. سـ. آ. /CAUSA/" ، یک سازمان بین المللی ضد کمونیستی در نیویورک.

7. Vladimir Minorsky, Jihān-Shāh Qara-Qoyunlu and His Poetry (Turkmenica, 9), Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 16, No. 2 (1954), p. 277.

ترجمه منبع: (ولادیمیر مینورسکی، جهان شاه قره قویونلو و اشعار وی (توٚرکمنجه 9)، بولتن مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن، جلد 16، شماره 2 (1954)، ص. 277.). ....