رباغئ لار - دیوان حقیقی - «...بیریانا من» آتلی رباغئسئ

بیر يانا من
عشق اودوندان دوشميشم بير يانا من،	سن هاچان بو عشق اودونا يانا سن.
عطش عشقت انداخت مرا به کنجی، (عطش عشق تو انداخت مرا كنج قفس)	کی تو سوی اين عطش پرواز کنی. (سوي تشنه كي تواني كه بيايي دو نفس)
يانمازام عشقئنگ اودوندان تا ابد،	گر بو حسرت انديشه دن يانا من.
نمی سوزم از سوز عشقت تا ابد، (من نمي سوزم از عشقت به ابد هر چه بود)..........	گر اين حسرت و انديشه سوزاند مرا. (گرچه اين حسرت و انديشه مرا سوخت هَوَس) ..........